මරණින් මතු දේහය නැවත පරිසරය හා මුසු වීම හා සබැඳි නව සොයාගැනීමක් සමග එය ඉස්ලාමීය අවමංගල්‍ය චාරිත්‍ර වල ඇසින්

මරණින් පසු මෘතදේහය නැවත පරිසරය හා මුසු කිරීම පිළිබඳ නව සොයාගැනීමක් සමග එම ක්‍රියාදාමයේ අරමුණ ඉස්ලාමීය අවමංගල්‍ය චාරිත්‍ර වල ඇසින්

මෙම අලුත් සොයා ගැනීම ඔබේ ශරීරය මරණයෙන් පසු දැවැන්ත වෘක්ශයක් බවට පත් කරනු ලබයි..මෙ සම්පූර්ණයෙන්ම කාබනික වන අතර පරිසර හිතකාමී අයුරින් සකසා ඇත.

නූතන මිනී පෙට්ටි මගින් පසට සහ භූගත ජලයට එකතු වන විශ රසායනික සහ දිරාපත් නොවන ලෝහ කොටස් මගින් පස සහ ජලය දූශනය කලද මෙම වියූහය මගින් එවැන්නක් සිදු නොවේ. මෙය සැකසීම සඳහා කපු රෙදි ආදී සම්පූර්ණ කාබනික අමුද්රව්ය යොදා ගන්නා අතර මෙම වියුහයට ශරීරය දමා වැලලිමෙන් පසු ඊට උඩින් වන ශාකය රෝපනය කරනු ලබයි.මෙය වනාන්තරක උවද කල හැකි අයුරින් මෙම නිශ්පාදකයින් නිපදවා ඇත..ශරීරය ස්භාවික ජීර්ණයේදී පසට එකතු වන පෝශක ක්රමයෙන් ශාකයට උරාගෙන ශාකය වර්ධනය වීමට සැලැස්වීම මෙහි යාන්ත්රණයයි...ශාකයේ මූලික අවධියේදී වර්ධනය වීමට අවශ්ය පෝශක යහමින් ලැබෙන නිසා ශාකය නිසි අයුරින් වර්ධනය වේ..කෙසේ නමුත් හරිත සංස්කෘතියකට ආදරය කරනා මිනිසුන් විසින් මෙය වැලදගනීවි යැයි මෙහි නිර්මාපකයන්ගේ අදහසයි..

මුහම්මද් නබිතුමාගේ අවදියේ විශේෂ අවස්ථාවන් දෙකකදී සොහොන් මත ඔලිව් ගස් සිටුවා ඇති බව ඉතිහාසයේ සඳහන්ය. නමුත් ඉන් පසු හෝ එතුමන්ගේ පසුකාලීනයන් එසේ කළ බවට ඉතිහාසයේ සඳහනක් නොමැති නමුත් දකුණු හා ගිණිකොන දිග ආසියානු කලාපයේ මුස්ලිම්වරුන් ඉස්ලාමීය මරණයක අවසන් කටයුතුවලදී ද මෘතදේහය කපු රෙදිකඩක ඔතා වළලා ලෑලි කිහිපයකින් වසා ඒ මත ගසක් සිටුවීමේ සංස්කෘතියක් අද දක්වා පැවත එයි. එහිදී බලාපොරොත්තු වන්නේ මේ හා සමාන අරමුණක්ද යන්න පිළිබඳව ආගමික සඳහනක් නොමැති වුවත් පොදු මුස්ලිම් සමාජයේ ව්‍යවහාරය වන්නේ කෙනෙකු මිය ගිය පසු ඔහුගේ සිරුරේ පෝෂ්‍ය පදාර්ථ ජීර්ණය වී පරිසරය හා නැවත මුසුවීමට සැලසීම එහි අරමුණ බවයි. මෙය සොබාදහමේ ප්‍රතිචක්‍රීයකරණය සමග බැඳුනු ක්‍රියාවලියකි. 

නමුත් කාන්තාර ප්‍රදේශවල පරිසර තත්ත්ව මත ගස් සිටුවීම අසීරු නිසා එම ස්ථානයේ මෘතදේහය වළලා ඇති බව සලකුණු කිරීමට කුඩා කලු ගලක් වැල‌ලූ ස්ථානය මත තබයි.

උපුටා ගැනීමක් ආශ්‍රයෙන්